Hollywood sinemasının en parlak devrini belirlemek sıkıntı olsa da 1970’li yıllardaki kaygı sinemalarının sonraki dehşet sinemalarını etkilediği açık. Hepsine ilham olan bir sinema var. O da 1968 yılında gösterime giren ‘Rosemary’s Baby ‘. Buyurun sinemanın detaylarına birlikte bakalım…👇
Kaynak: https://collider.com/rosemarys-baby-m…
Hollywood sinemasının en parlak periyodunu belirlemek güç olsa da 1970’li yıllardaki dehşet sinemalarının sonraki dehşet sinemalarını etkilediği açık.
Bu devirde piyasaya sürülen endişe sinemaları ortasında Jaws, The Crazies, The Exorcist, Alien, The Texas Chain Saw Massacre, Invasion of the Body Snatchers, Halloween, The Wicker Man, Eraserhead, The Omen ve Suspiria sayılabilir.
Ama hepsine ilham olan bir sinema var. O da 1968 yılında gösterime giren “Rosemary’s Baby “.
Ürpertici Ira Levin uyarlaması, tüm vakitlerin en unutulmaz şeytani sineması olmaya devam ediyor.
Aynı isimli romana dayanan Rosemary’s Baby’de, genç bayan Rosemary Woodhouse (Mia Farrow), beğenilen bir aktör olan kocası Guy (John Cassavetes) ile birlikte Manhattan’da yeni bir daireye taşınıyor. Rosemary bir çocuk beklediğini öğreniyor lakin yaşlı komşuları Minnie (Ruth Gordon) ve Roman Castevet (Sidney Blackmer) daima müsaadesiz girişleriyle onu sinirlendirmeye başlıyor.
Guy ve Rosemary uzaklaşırken ve Castevets toplumsal hayatlarının daha değerli bir kesimi haline gelirken, Rosemary paranormal güçlerin çocuğunun doğumunu tehdit etmeye başladığından şüphelenir. Görünüşte arkadaş canlısı komşularının aslında çocuğunun doğumunu makûs maksatlar için kullanmayı amaçlayan bir tarikata karıştığını gösteren dehşetli sırları keşfetmeye başlar.
Dönemin hak ettikleri saygıyı görmeyen birçok ana akım dehşet sinemasının bilakis, Rosemary’s Baby hem izleyiciler hem de eleştirmenler tarafından epeyce beğenildi.
Rosemary’s Baby, ebeveyn telaşlarına açık bir formda bakışı sayesinde yaygın bir izleyici kitlesine ulaşmayı başardı.
En düzgün uyarlama senaryo ve en yeterli yardımcı bayan oyuncu (Gordon) kollarında iki adaylık kazanan birkaç dehşet sinemalarından biriydi. “Yeni Hollywood” dehşet çağını başlatmaya yardımcı olmakla birlikte, Rosemary’s Baby tarihi bir dönüm noktasından çok daha fazlası.
Rosemary’s Baby’nin günümüze kadar tesirli olmasının en kıymetli nedeni, yavaş yavaş oluşan paranoya duygusu. Rosemary ve Guys’ın konuşmaları ve hengameleri o sırada evli bir çift için sıra dışı hissetirmediğinden, birinci sahnelerde gerçeklik ön planda. Çiftin dehşetleri sıra dışı değil.
Benzer formda, Guy, Castevets ile etkileşimlerinde karısıyla sohbet ederken arkadaş canlısı görünüyor.
Bu istikrar durumu, Rosemary’nin Castevets tarafından güzelleştirilen uyuşturucu bağımlısı olan Terry Gionoffrio (Victoria Vetri) ile müsabakasından sonra değişir.
Rosemary’nin Casevet’lerin göründüğü üzere olmadığı istikametindeki endişeleri artar. Bu anlar, karısı yaşlı komşuları hakkında makûs niyetli olduklarını öne süren daha fazla sır keşfetmeye başlarken, Guy’ın cehaletini göstermek için kritik değere sahip.
Guy, karısını görmezden gelmeye, Minnie ve Roman ile daha fazla vakit geçirmeye başlar. Oynadığı sinemadaki başrol oyuncusu kör olur ve Guy onun yerine geçer. Bu, Guy’ın ansızın bir bebek sahibi olmak istemesine yol açar.
Rosemary, şeytani bir kült tarafından hücuma uğradığını ve bir ritüele katıldığıyla ilgili kabus görür. Castevets’i çocuğunu öldürmek isteyen bir küme ile görür.
Rosemary yalnızca şeytan kültünün deği tıpkı vakitte kocasının kurbanı haline gelir.
Film, Castevets’in satanist araştırma ve geleneklerle bağları olduğunu gösteren ipuçlarını daima olarak bir ortaya getirirken, izleyiciye Rosemary’nin tasasını hissettiriyor. İspatları bu kadar bariz bir sonuca işaret etmesine karşın, öteki karakterler tarafından daima görmezden gelinmesi izleyiciyi geriyor.
Rosemary’s Baby’nin sonu, iç karartıcı ve sinema yapımcılarını etkileyen şok edici anlardan biri. Saint Maud, Hereditary yahut Get Out üzere çağdaş kaygı sinemalarını izleyip benzerlikleri görmemek imkansız.
